Ég skammast mín

Ekki er það blóm í hnappagatið okkar Íslendinga: Að sitja hjá við atkvæðagreiðslu um að aðgang að hreinu vatni telst til mannréttinda. Hver sat á alsherjaþingi fyrir okkar hönd? Hvað voru þeir að hugsa? Að okkur sé sama því við eigum kappnóg af hreinu vatni? Eða kannski að við gætum  grædd á að selja okkar hreint vatn? Allavega er ég ekki alveg laus við að skammast mín að vera Íslendingur.

Ísland sat hjá á þingi SÞ

Athugasemdir

[Þorsteinn Sverrisson, 29.7.2010 kl. 20:09]

Vonandi fá allir útlendingar að nota vatnið okkar.  Bæði það heita og kalda. Skil ekki fólk sem er á móti því. Eins og þá sem vilja ekki að útlendingar fái nýtingarrétt að auðlindum okkar í heita vatninu á Suðurnesjum.

[Ben.Ax. (Benedikt Jóhannes Axelsson), 30.7.2010 kl. 19:04]

Í mannréttindasáttmála Sameinuðu þjóðanna er kveðið á um að allir menn eigi rétt á að njóta sömu virðingar og jafnra réttinda. Sameinuðu þjóðirnar samþykktu árið 2002 að vatn tilheyrði grunnmannréttindum og væri forsenda annarra réttinda. Þessi samþykkt skuldbindur þau 145 ríki sem skrifað hafa upp á Alþjóða sáttmálann um efnahagsleg, félagsleg og menningarleg réttindi (the International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights) til að tryggja með stigvaxandi hætti sanngjarnan og jafnan aðgang að öruggu drykkjarvatni.

[Eyjólfur Jónsson, 1.8.2010 kl. 17:58]

Þorsteinn! nýtingaréttur er það sama og eignarréttur. Seldu nýtingarréttinn að lögsögu landsins, seldu nýtingarréttinn að öllu flatlendi, seldu nýtingarréttinn að 99% að þínu vinnuafli. Seldu Seldu.

50 cal.