Tískufár og silíkonbrjóst

Ég veit ekki hvað konunum gengur til. Klæða sig í einhver dót sem hefta hreyfingarfrelsið: nælonsokkar, þröng pils, stífa kjólar. Og meira að segja að fara í eitthvað sem er heilsuspillandi. Tökum dæmi: Háhælaskó, tærnar kremjast fram í skónum og göngulagið er óeðlilegt. Álag á allt stoðkerfið eykst. Skór sem eru támjóir, tærnar aflagast, kremjast og þarfnast seinna meir aðgerða. Og svo eru það brjóstin! Hver segir að konur með lítil brjóst eru ljótara en konur með einhverjar blöðrur framan á sér? Hvaða hvöt lágu bak við því að ótrúlegar margar konur á Íslandi létu setja einhverjar aðskotahluta inn í líklama sinn? Þeim er vorkunn en samfélagið okkar ber einnig ábyrgð á svona rugli. Glanstímaritin segja konunum (af hverju ekki körlunum?) hvernig þær eiga að vera. En betra væri að hver kona (og hver karl) reyndi að vera sátt við sinn líkama og lifðu góðu og heilbrigðu lífi.

Athugasemdir

[Eyjólfur Jónsson, 11.2.2012 kl. 22:17]

Sæl Úrsúla, ég sá í Portúgal eina konu sem hafði gengið háhæluðum alla sina daga frá táningsaldri. Hún gat ekki orðið gengið í þeim lengur en hún staulaðist um með kreptar tær og verki allan daginn.Þetta er og verður óþverri í tískuheimi sem platar/skipar konum að ganga í skóm sem eru bæklandi.