Plastpokaæðið

Það er flott framtak hjá henni Dísu Anderiman að hvetja fólkið í landinu til að hafa plastpokalausan laugardag. Landsmenn eru jú skelfilega kærulausir í þessum efnum og af 10 viðskiptavinum kaupa 9 einstaklingar plastpoka í hvert skipti þegar farið er að versla. Það þykir það sjálfsagt að versla í plasti að afgreiðslufólkið í búð spyr svona frekar vélrænt: „Hve margir pokar?“ án þess að spá í hvort maður vill fá poka, setur svo upp undrunarsvip þegar maður afþakkar.

Ég er alveg viss um að þegar menn hafa prufað að koma vörunum heim á annan hátt – í margnota innkaupatösku, í pappakassa, með því að halda á vörunum eða setja þær í kerru aftur og svo út í bíl – þá munu margir hugsa sinn gang. Þetta er nefnilega ekki erfitt, bara byrja á þessu.

Plastið er búið til úr dýrmætu hráefni (mikið af olíu er í því) og það eyðist ekki í náttúrunni, brotnar mjög hægt niður og skilur eftir plastagnir sem eru mönnum og dýrum hættulegar.

Leggjum náttúrunni og lífinu lið.

Athugasemdir

[Hjóla-Hrönn, 31.8.2013 kl. 12:24]

Ég rankaði við mér þegar skápurinn undir vaskinum var orðinn sneisafullur af plastpokum. Ég nota þá núna undir endurvinnanlegt plast (grenndargámar í öllum hverfum) og er að skoða leiðir til að minnka sorp og hvað maður getur notað í staðinn fyrir plastpoka. Er alltaf með pappakassa og plastpoka í skottinu og fer með vörurnar í kerrunni út. Þ.e. þegar ég er á bíl, ef ég er á reiðhjóli, þá fara þær beint ofan í hjólatöskurnar. Flyt bráðum í húsnæði með garð, þá get ég haft safnhaug fyrir lífrænan úrgang. Í gamla daga voru dagblöð sett innan í ruslaföturnar, og svo vafið utan um ruslið og hent í tunnuna. En kannski er blekið í dagblöðunum ekki gott fyrir umhverfið.

[Úrsúla Jünemann, 1.9.2013 kl. 20:46]

Þetta með dagblöðum utan um ruslið var stundað á mínu heimilinu úti í Þýskalandi fyrir 30 árum síðan og var ekki óþrifnaður af þessu. Hér á landi heldur fólkið að allt sé hreint og fínt ef menn pakka allt bara nógu vel og vandlega í plastið.

Það er hægt að kaupa poka undir ruslið sem brotna niður í náttúrunni og ekki er það dýrara en að kaupa plastpokar við hverja ferð út í búð.