Stutt í vorið

Þó að kuldinn skríður enn inn á manninn á morgnanna þá er stutt í vorið. Dagarnir eru orðnir lengra en næturnar og það er komið vorhljóð í suma fugla. Sólin er að vinna á snjóinn smátt og smátt og  grænir grastoppar eru farnir að láta sjá sig hér og þar.

En það sem verður mjög sýnilegt þegar snjórinn fer það er ruslið út um allt. Hér í Mosfellsbænum er það mjög áberandi í kringum búðir og sjoppur. Mætti ekki skylda eigendur að hafa hreint fyrir sínum dyrum? Ekki ætti heldur að sjást lengur opnar ruslatunnur og gámar þar sem allt fýkur upp úr í roki. Erum við á þessu landi virkilega það miklir sóðar að okkur er sama um þótt leifar af áramótaflugeldunum liggja ennþá í görðum og á götunum? Finnst okkur í lagi að leyfa hundunum að skíta á almannafæri án þess að hirða þetta upp? En sem betur fer eru líka snyrtimenni til. Um daginn fór ég á gönguskíði í Bláfjöllunum. Þar var maður með hundinum sínum á ferð og þegar hvuttinn gerði stykkið sitt þá var maðurinn fljótur að hirða þetta upp. Svona langt út fyrir mannabyggðum hefði maður nú fyrirgefið að láta það eiga sig, en þetta var alveg til fyrirmyndar.