Jól, hátíð ljóss og friðar

Jólin koma og ég er farin að hlakka til að komast í frí. Börnin í skólanum eru æst, jafnvel meira en oft áður. Við höfum fullt í fangi með að aðskilja litla slagsmálahunda og verja þau rólegu fyrir árásum. Á skólalóðinni er snjóboltastríð í gangi og enginn er spurður hvort hann vill vera með. Róleg sögustund, kertaljós og tónlist hitta takmarkað í mark, en við gerum okkar besta.  Æskan er sennilega í sykursjokki af öllu nammi og gosi sem er í boði núna. Kreppan hvað?

Síðasta laugardag átti ég samtal við þýskan blaðamann á Austurvelli eftir mótmælunum. Hann furðaði sig á hversu margt fólk væri í búðunum að versla og á kaffihúsum að fá sér hressingu. Honum fannst engin kreppumerki að sjá. Ég sagði honum að við værum snillingar að fresta vandamálin fram yfir áramót. Honum fannst einnig merkilegt hversu friðsamleg mótmælin væru ennþá miðað við hversu lengi þau hafa staðið yfir. Í mörgum löndum væri fyrir löngu mælirinn fullur. En við hér á Íslandi erum bara mjög friðelskandi þjóð. Kannski best að gleyma fram yfir jólin að þjóðin er á hausnum, glæpamennirnir ganga ennþá laus og ríkisstjórnin situr mátt- og aðgerðalaus og bíður eftir kraftaverk.