Aftur á heimaslóðum

Þetta var langt og dásamlegt frí. Eftir að maður var búinn að vinna meira eða minna öll sumarfríin í ferðamennskunni, spara og leggja til hliðar fyrir efri árin þá var það núna þannig að ég nennti ekki lengur að spara. Fólkinu eins og mér hefur verið  illilega refsað fyrir að vera reglusamt, sparsamt og nægjusamt þegar ósköpin dundu yfir síðastliðið haust. Ég tapaði flest allt sem ég var búin að leggja fyrir. En það sem var eftir eyddum við núna í langt ferðalag um Þýskaland. Og það var gott. Aldrei hafði ég komið til þeirra svæða sem voru einu sinni austur- þýsk. Það var mjög sérkennilegt að fara um þessar slóðir sem voru rammlæstar á meðan ég bjó ennþá í Þýskalandi fyrir tæpum 30 árum. Ég hef aldrei fyrr fundið eins mikið fyrir því að vera af þýskum uppruna eins og í þessu ferðalagi.

Skrýtin tilfinning að koma heim til Íslands. Ennþá allt í óvissu eftir 4 vikur, ekkert virðist hafa gerst á meðan. Jú, nokkrir menn sem áttu stóran þátt í hruninu komu fram með hroka og kenndu allt öðru um hvernig fór. Nöfn eins og Finnur Ingólfsson voru loksins nefndir í fjölmiðlunum. Lengi hafði ég saknað það nafn meðal þeirra sem voru með miklum umsvifum í "góðærinu".

Það sem mér finnst best á að vera komin heim er svala loftið, vindurinn, laugarnar og góða vatnið. Við gerum okkur ennþá ekki grein fyrir hvað við erum ríkir.

Athugasemdir

[Eygló, 22.8.2009 kl. 01:56]

Ég hef aldrei eytt eins miklu og eftir fallið.  Alltaf sparað og farið mjög vel með og ekki veitt mér mikið.

Núna  hugsa ég bara, best að eyða þessu áður en þeir stela meiru frá mér.  Eins og þú segir OKKUR VAR HEGNT FYRIR RÁÐDEILDINA.