Að nýta auðlindir

Það að Íslendingar eiga að nýta auðlindir hefur verið nokkuð oft í umtalinu. Það var t.d. minnst á það í sambandi við hvalveiða, stóriðju og öðrum slíkum dæmum sem eru mjög umdeild hér á landi - sem betur fer, segi ég, því það hefur aldrei verið jafn nauðsynlegt að skoða samtímann með gagnrýnum augum. Í gær var viðtal við norskan ráðstefnuþátttakanda sem var hissa, já allt að því að vera hneykslaður yfir því að við íslendingar nota ekki metangasið sem fellur til í stórum magni á öskuhaugunum. Hann vildi meina að okkur yrði af mörgum milljónum í eldsneytissparnað, fyrir utan minna mengun. Hann var spenntur að nota metanið fyrir sitt eigið land ef við myndum ekki gera það. Hugsa ykkur: Norðmenn sem eiga nóg af olíu! En við hér á landi viljum ennþá verða ríkir á einni nóttu, hafa dæmin nógu stór, viljum ekki vinna í bútasaumi og setja fleiri en minni fyrirtæki á sviðið. Eða getur verið að olíufélögin eru með það sterka tengsl inn til ráðamanna að allar hugmyndir um vistvæna orku séu drepnar í fæðingu?