Að hlaupa af sér hornin

Að hlaupa af sér hornin Þegar ungt fólk safnar saman sinni lífsreynslu og ætlar ekki að láta segjast af eldri og reyndari mönnum þá er gjarnan talað um að „þeir þurfa að hlaupa af sér hornin“ og er þetta hugtak greinilega komið af skepnum sem eru fastar í sínum farvegi og geta ekki lært af öðrum. Í þýskri tungu tala menn um það að borga kennslugjöldin: „Lehrgeld bezahlen“, og er átt við þegar menn ana út í vitleysu og hlusta ekki á neinn í kringum sig sem hefur kannski áður fyrr lent í svipuðum vandamálum.Íslendingum liggur alltaf mikið á, töfralausnir eiga að bjarga öllu. Þolinmæði er ekki okkar sterkasta hlið. Við stökkvum á allt sem heitir skjótur gróði, og því miður stökkva oft  allir í einu á eitthvað æðislegt og kannski – en bara kannski - arðvænlegt. Sama hvort það hét loðdýrarækt, fiskeldi eða stóriðja. Á Austurlandi voru menn sem vildu flýta sér hægar og voru ekki á einu máli um ágæti Kárahnjúkaframkvæmda álitaðir föðurlandssvikarar. Þeir  þorðu ekki að opna munninn. Nú er Fjarðarbyggð með skuldsettustu bæjarfélögum landsins. Ekki hefur orðið sú fólksfjölgun sem menn bjuggust við og íbúðarhúsnæði sem var klambrað upp í flýti stendur óselt. Lítil fyrirtæki hafa þurft að leggja upp laupana. Atvinnuskapandi hvað?Orkumálin hér á landi eru grátlegt dæmi um að menn kunna sér ekki hóf. Það er ekki bara það að við getum ekki lært af öðrum þjóðum. Uppblásið bankakerfi og gríðarleg skuldasöfnun, afsprengi af einhverju versta gullgrafaræði sem hefur ætt yfir þetta sker hefur leikið okkur grátt. Siðlausir og illa menntaðir ráðamenn réðu ríkjum. Þjóðin hefur þurft svo sannarlega að borga kennslugjöldin í þeim málum eftir hrunið.          En þótt við gátum ekki lært af mistökum annarra þá  getum við ekki einu sinni lært af eigin mistökum. Töfralausna- gúrúar eru ennþá vinsælir. Enn eru köllin hávær eftir fleiri orkuverum sem munu hrinda okkur í enn meira skuldafen og rústa landið, enn sjá sumir ekkert atvinnuskapandi en fleiri álver sem munu fá orku á gjafaverði á meðan almenningur þarf að búa við gríðarlega hækkun á orkuverði. Enn fá menn eins og Árni Sigfússon, bæjarstjóri í Reykjanesbæ blússandi vinsældir út af einhverjum verstu loftkastölum sem hafa nokkurn tíma verið búnir til.Hvenær mun íslenska þjóðin staldra við, hugsa sinn gang og setja sér einhver langtímamarkmið sem nær yfir komandi kynslóðir. Flest okkur eiga jú börn.Við erum væntanlega hugsandi manneskjur sem geta lært úr mistökum. Ekki erum við rollur sem hlaupa af sér hornin en haga sér samt alveg eins og alltaf hefur verið.

Bankarugl

Ég man eftir einum kunningja sem bar nælu og á því stóð "Bankanum þínum er sama um þig". Og mikið er ég sammála þessu, vildi gjarnan setja "Arion" fyrir framan. Þarna í þessu fyrirtæki eru furðuleg vinnubrögð í gangi. Menn sem eru með risagjaldþrot mega fá "eitthvað pínulítið", bara nokkra tugi milljónir svo þeir þurfa ekki alveg að lifa í fátækt eins og við hin. En þeir sem létu plata sig af einmitt sömu bönkunum að taka "hagstætt" lán eru svoleiðis í djúpum... að þeir sjá sér varla framtíð.

Ætti maður ekki bara að loka reikninginn hjá Arion og leggja peningar undir koddan?


Af hverju bara fótbolti?

Það eru fjölmargar íþróttagreinar til og eitthvað af þeim er stundað jafnvel á Íslandi. En þegar litið er í blöðin þá virðist einungis ein grein vera til: Fótbolti. Það er talað um "Enskan Bolta", Íslenskan bolta" eins og engar aðrar boltaíþróttir væru í gangi. Íslendingar eru 3. eða 4. flokks fótboltaþjóð, ekki man ég hvar við stöndum í geturöð í heiminum. Allavega ekki mjög framarlega.

Samt eru blöðin fulla af fótboltafréttum. Helst líkjast þær viðskiptafréttum. Við hvaða félag fær Eiður Smári að spila næst? Hvaða kaup fær hann? Fyrir hvað var hann seldur? Fær hann að  vera með landsliðinu? Situr hann á bekknum eða fær hann að koma inn á? Mikið er ég orðin þreyt á þessum Eiður Smára fréttum.

Fréttablaðið er verst. Þar telst það til undantekningar að um eitthvað annað en fótbolta er fjallað. Jú, kannski um Tiger Woods og gólfið og hneykslunarmálin og skilnað. En aðrir fjölmiðlar gera ekki mikið betur.

Er ekki tími kominn að íþróttafréttir fjalla um íþróttir - og þá á fjölbreytilegan hatt? Æsifréttir og hneykslismál ásamt kaup og sölu á hátekjufólki á heima annarstaðar í blöðunum.


Til hvers að borga fyrir sjónvarp?

Ég er þrjósk, ég mun samt ekki kaupa Stöð 2! En mér finnst að fólkið í landinu ætti einnig að fá að velja hvort það vill hafa aðgang að sjónvarpinu. Þvílíkar hörmungar sem er búið að bjóða okkur þar undanfarið! Endurtekningar ofan á endurtekningar, bandarísk gamanmynd, bandarísk þáttaröð, ekkert nema rusl! Ef einhvertíma er eitthvað áhugarvert og ekki bandarískt  á dagskrá þá er það eftir miðnætti. Næsti stórviðburður í handbolta verður sýnt á Stöð 2 og Spaugstofan er flutt þangað einnig. Ég hef undanfarnar vikur bara kveikt á sjónvarpið til að sjá kvöldfréttirnar og stundum kastljósið og var alltaf fljót að slökkva á eftir. Páll Magnússon mætti byrja að spara hjá sjálfum sér, finnst mér áður en okkur er boðið upp á slíka dagskrá sem við erum neydd til þess að borga fyrir.

Til hamingju, Björk

Björk Guðmundsdóttir er frábær listakona, hún er frumleg og skapandi auk þess að vera hugsjónarmanneskja. Ég samgleðst henni svo sannarlega að fá Polar- verðlaun. Þetta er mikið viðurkenning.

Loftkastallar hans Árna Sigfússonar

Í Kastljósinu í kvöld var viðtal við Árna Sigfússon, bæjarstjóra í Reykjanesbæ. Hann vildi meina að þar hafði verið að halda vel á fjármálunum og uppbygging hafði átt sér stað. En hann hefði verið í stöðugri baráttu við öfl sem höfðu reynt að draga þá þar á bæ niður.

En hvað voru þeir undir langvarandi forystu Sjálfstæðisflokksins að byggja upp í Reykjanesbæ? Eintóma loftkastala! Álver sem enginn ennþá veit hvaðan það á að fá orkuna? Gagnaver sem fyrirveranda útrásarvíkingar eiga að leggja fé í? Sjúkrahús sem enginn veit undir hvaða forsendum það á að starfa? Heræfingarstöð á þeim tíma þegar enginn vill sjá gagnslaust hernaðarbrölt á okkur friðsæla landi?

Íbúum í Reykjanesbæ er vorkunn. Allt of lengi hafa þeir trúað mönnum sem hafa dregið þá á asnaeyrunum. Ekki hefur það hingað til þótt gáfulegt bað éta útsæðið í staðinn fyrir að rækta til komandi ára.

Það er ekki heldur gáfulegt að vænta þess að „góðu gæjarnir“ í Magma Energy biða bara eftir því að bjarga bæjarfélaginu frá gjaldþroti.

Til hamingju, mývetningar

40 ár eru frá því að hópur fólks tók sér til að sprengja stíflu við Laxá upp í loftið. Þetta var hugrakt fólk sem lét ekki bjóða sér allt. Ekki vil ég hér dásama hryðjuverk, en mér hefur fundist á þeim 30 árum sem ég hef búið hér að Íslendingar eru upp til hópa allt of friðsamlegir og láta sér bjóða ótrúlega margt án þess að vera nógu gagnrýnir. Sorglegt dæmi eru mál HS orku. Nú kemur í ljós að það vantar mikið upp í að fullnægja orkuþörf álversins í Helguvík. Ráðandi menn á Suðurnesjum hafa verið að byggja upp loftkastala og lofað upp í ermina hjá sér einhverja orkuauðlindir sem eru bara ekki til staðar. Ég vildi gjarnan heyra í Árna S. í þeim málum, en hann gengur væntanlega meðfram veggjum núna og er ekki til viðtals.

Er hlaup ekki talið til íþróttar

Um helgina átti sér stað íþróttaviðburður sem er líklegast fjölmennilegastur og merkilegastur á Íslandi. En furðulega lítið var fjallað í íþróttafréttunum um Reykjavíkurmaraþonið. Í Fréttablaðinu mátti lesa smá frétt (samt ekki í íþróttasíðunum) um að íslendingur vann maraþonið í ár. Ekki minnst einu orði um þetta í íþróttadálkunum. Þar voru fleiri blaðsíður um  fótbolta og aftur fótbolta. Þar sem ég les ekki Morgunblaðið eftir að DO varð ritstjóri veit ég ekki hvort eitthvað var títt þar um maraþonið. Allavega var lítið að frétta á mbl.is. í dag.

Mér finnst að mikið af fótboltafréttunum ættu frekar að eiga heima í viðskiptafréttunum: Hver kaupir hvaða félag eða hvaða leikmenn. Þetta á ekki mikið sameiginlegt með íþróttum.


Af hverju ganga þessir menn ennþá lausir?

Það bárust sú tíðindin að Siggi sem þoldi ekki heim er kominn til landsins og þykir saklaus og með hreina samvisku (á hann annað einhverja samvisku?) Af hverju eru menn eins og hann ávallt meðhöndlaðir eins og sannir heiðursmenn og með silkihönskum? Það er furðulegt og fyllir marga með gremju að slíkir menn eru ekki handteknir og stungnir inn sem fyrst, fá flýtimeðferð fyrir dómstólum. Nei, það þarf frekar að eyða púður í unga mótmælendur sem höfðu svo sannarlega rétt fyrir sér þegar þeim var einfaldlega nóg boðið, þeirra mál virðist miklu alvarlegra heldur en mál þeirra sem settu landið okkar á hausinn.

Þjórsárver ennþá í hættu?

Auðvitað ber að fagna að bæði umhverfisráðherra og iðnaðarráðherra eru á einu máli að stækka skal friðlandið í Þjórsárverum. Þar með væri Norðlingaölduveitu úr sögu, vonandi. Jón Gunnarsson og Tryggvi Þór Herbertsson ásamt Sigmundi Erni Rúnarssýni mótmæla þessu og vilja meina að "einungis 2-3 ferkílómetrar ógróins lands" færi undir lónið. Vita menn ekki betur? Það er búið að ljúga upp á þjóðina oftar en einu sinni hversu umfangsmiklar  afleiðingar uppistöðulóna eru þegar litið er áfram í tíma. Ávallt er gert lítið úr því enda er Landsvirkjun að skipa og kosta sína vísindamenn. Allavega veit hvert mannsbarn þótt það er ekki vistfræðingur að votlendi eins og þjórsárver er afar viðkvæmt fyrir öllum breytingum, ekki síst þegar partur af vatni þess er leidd eitthvað annað. Við megum bara ekki missa einstaka náttúruperlur í þann botnlausan hít stóriðjuframkvæmda. Það er komið nóg, jafnvel núna þegar menn klóra sig í hausinn og vita ekki hvaðan orkan fyrir eitt hálfklárað álver gæti komið.

« Fyrri síða | Næsta síða »

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband