Enn um vegtolla og umferðaálag

Ég er á móti vegtolla. Ekki vegna þess að ég er að dásama bílanotkun í tíma og ótíma. En vegna þess að það á ekki að refsa fólk sem þarf að komast í vinnu og alls konar nauðsýnlega þjónustu til Reykjavíkur. Ég er einnig á móti vegna þess að fyrirhugaða umferðamannvirki eins og tvöföldun Suðurlandsvegar er alveg óþarfi. Vegna nokkrar umferðatoppar á ári þar sem menn lenda í stopp og komast ekki eins greitt og þeir vilja þarf alls ekki að leggja í svona framkvæmdir. Menn verða bara að læra að nota hagstæða tímar dagsins ef þeir geta í staðinn fyrir að vera á ferðinni allir í einu. Þegar ég átti heima í Þýskalandi þá fór ég stundum af stað í orlof kl. 2.00 eða 3.00 um nóttina til þess að lenda ekki í umferðakássu.

það mætti athuga á stórreykjavíkursvæðinu að gefa fólki í ýmsum fyrirtækjum kost á að mæta í vinnu á mism. tímum. Þetta hefur gefist vel í útlöndum, kallast "gleitende Arbeitszeit" í Þýskalandi eða sveigjanlegur vinnutími. Þá ræður fólkið hvenær það mætir og hvenær það hættir í vinnunni, þarf einungis að vera á staðnum í t.d. lágmark 4 tímar á dag en verður auðvitað að skila sitt vinnuframlag á mánuði. Þá getur maður unnið 10 tíma einn dag og bara 6 tíma í staðinn annan dag. Þá dreifist álag í umferðinni talsvert. Og börnin okkar þurfa alls ekki á öllum þessum skutlferðum að halda heldur er það hægt að kenna þeim að nota strætó - eða hjóla - eða ganga.

Raforka frekar til litlu fyrirtækjanna

Mikið finnst mér að Landsvirkjun er að stefna loksins í rétta átt. Vil frekar að smærri fyrirtækin setjast að á NA landinu heldur en 1 stór álverksmiðja. Vil frekar að margir munu  fá vinnu til langtíma séð heldur  bara til örfáa ára. Vil plana til langtíma frekar en að rústa hagkerfið eina ferðin enn með þenslu og látum. Á Austurlandi hefur atvinnuleysið ekki minnkað og brottflutninginn þaðan ekki heldur þrátt fyrir Kárahnjúkar og Alcoa. Hvað segir þetta okkur? Stórfyrirtæki sem sópa til sín vinnuafl á stuttum tíma drepa í leiðinni fullt af litlum fyrirtækjum. Eru þannig ekki atvinnuskapandi nema til skamms tíma. Draga saman atvinnutækifæri á einum stað í staðinn fyrir að skapa vinnu á stærra svæði. Og ekki að gleyma því: Þetta gerir okkur algjörlega háð þessum stórfyrirtækjum. Hvað verður þegar Alcoa fer frá Austurlandi af því að annarstaðar fæst betra kjör? Þetta fyrirtæki mun kúga okkur endalaust til að veita þeim undanþágu frá mengunarvörnum, gefa þeim afslátt af sköttum, selja þeim raforku á gjafaverði. Við eigum bara ekki seinna en núna að hætta þessu stóriðjubrölti.

Gleðilegt nýtt ár

Gleðilegt nýtt ár. Fyrir árið 2011 óska ég öllum jákvætt hugarfar, baráttuvilja og lífsgleði þrátt fyrir að ekki gengur alltaf allt eftir óskum.Við lifum nú ekki í paradís  og verðum að sætta okkur við það.

Einnota þjóðfélag og áramótarusl

Nú erum við í þann mund að kveðja gamla árið og nýtt og vonandi gott ár tekur við. Maður sér margt fólk  leggja leið sína á endurvinnslustöðvar til að losa sig við úrgang sem er endurvinnanlegt og er það gott. Ennþá betra væri að forðast einnota hluti og vörur með miklum umbúðum. Þannig gætum við sem neytendur haft áhrif á hvers konar vörur verða í boði og í hvaða - oft óþörfum - umbúðum þær eru. Mér finnst oft að ég sé ennþá eitthvað furðudýr þegar ég tek fram taupoka í búð í staðinn fyrir að kaupa plastpoka í hvert skipti eins og næstum allir hinir gera. Þessir plastpokar eru óskaplega langan tíma að eyðast og safnast upp í móður jörð. Þeir eru vondar þrátt fyrir einhvern pokasjóður sem verður notað til góðra mála.

Flugeldasalan stendur nú sem hæst. Auðvitað er gott að styðja starfsemina björgunarsveita en væri ekki hægt að gefa bara framlag til þeirra? Flugeldabrjálæðið með hættu á meiðslum, bruna, mengun og hávaða í marga daga, taugaveikluð heimilisdýr og hestar sem veita ekki hvert þeir eiga að flýja. Þetta er fyrir löngu farið fram yfir öll velsæmismörkin. Svona í lokin: um daginn sá ég ennþá leifar af skottertum frá því í fyrra liggjandi á viðarvangi. Svona vel hugsum við um umhverfið okkar.

Strætisvagnar á rangri leið?

Strætisvagnar á rangri leið? Nú á aftur að „hagræða“ í rekstri strætisvagnanna, sem sagt hækka álögur á almenning. Eldri borgarar munu eftir nýjustu hugmyndunum ekki fá afslátt fyrr en við 70 ára aldur og unglingaafsláttur mun lækka. Stakt fargjald í strætó verður 350 kr. í staðinn fyrir 280 sem mér þykir frekar hraustlega gripið í vasa notenda. Undanfarið var hægt að greina aukna notkun fólks á strætisvögnum og er það mjög jákvætt: Mengun vegna einkabílanotkunar minnkar, minni umferðateppur er á háannatímum og eftirspurn eftir bílastæðum er ekki alveg jafn mikil.          Hvað eru stjórnendur Strætisvagna að spá núna með nýjustu „hagræðingu“ sinni? Jú, það má auðvitað ráðast endalaust á þá sem eiga ekki annarra kosta völ: Gamalmenni, börn og unglinga sem mega ekki aka bíl og fólk sem á ekki efni að reka bíl. Það er líka til fólk sem spáir í umhverfisáhrif af ofnotkun einkabíla og tekur strætó svona af og til. Ég tilheyri þessum hópi, en er ekki til að borga miklu meira í strætó en það kostar að ferðast ein í bíl þrátt fyrir hátt bensínverð. Almenningssamgöngur eru þjónustufyrirtæki sem munu aldrei skila hagnaði en eru nauðsynlegar fyrir fjölda fólks. Þær  bæta lífvænlega þáttinn í þéttbýlinu og stuðla að betra og hollara umhverfi. Auðvitað er eðlilegt að takmarka kostnaðinn af rekstri strætisvagnanna eins og hægt er. En er sparað í þessu fyrirtæki þar sem réttast væri?Hér eru nokkur dæmi: 1.     Það var tekið upp eitthvað ömurlegt kerfi þar sem rödd í vögnunum kallar upp nafn á næstu stoppistöð. Þetta er notendum og sennilega einnig vagnstjórum bara til óþæginda enda margir vagnstjórar búnir að lækka í þessum óþolandi og pirrandi hávaða þannig að ekkert heyrist. Fólk sem notar strætó daglega þarf ekki á slíkri vitleysu að halda og ferðamenn sem nota strætó á sumrin skilja hvort sem er ekkert í þessu. Nær væri að gefa út almennilegt kort sem sýnir bæði götur og stoppistöðvar strætó þannig að hægt væri fyrir ókunnugt fólk að rata betur.2.     Enn er í fersku minni eitthvað „smart- kort“ kerfi sem átti að umbylta þjónustu í strætó. Þetta kostaði frekar mikið en kom aldrei í gagnið. Hver ber ábyrgð á svona gagnslausu bruðli? Ennþá er hins vegar vandratað að kaupa sér miða í strætó. Það er bara hægt á nokkrum stöðvum og þeir sem nota vagna bara af og til verða að hafa klink í vasanum til að geta borgað. Þarna er kerfið semsagt ennþá alveg á fyrsta bekk.3.     Bílaflotinn hjá strætó er alltaf mjög nýlegur en ekki að sama skapi betri. Mér sem notanda er nákvæmlega sama hvort strætisvagninn er 1 eða 20 ára gamall ef hann er bara þrifinn og ferðirnar eru nógu tíðar. Sumstaðar í stórborgunum er meira að segja lögð rækt við að nota gamla vagna á sumum leiðum og hefur það mælst vel fyrir hjá túristunum.4.     Vagnarnir sem eru núna mest notaðir eru ekki betri en þeir eldri. T.d. er erfitt ef fleiri barnavagnar eða hjól þurfa að komast með í sömu ferð. Vagnstjórinn hefur stundum  þurft að skilja farþega eftir sem var ekki pláss fyrir. Sæti sem snúa á móti hvoru öðru eru ekki mjög notendavæn. Mér þykir óþægilegt að sitja með lappirnar þétt við fætur ókunnugs fólks sem reynir yfirleitt að stara framhjá mér vegna þess að því finnst þetta líka óþægilegt. Þessi sæti eru bara vinsæl hjá unglingunum sem eru þá oftast með fæturna upp á sætunum. Mér sem notandi finnst mikilvægast að:- Fargjaldið sé lægra en bensínið myndi kosta ef ég tæki einkabílinn.- Strætisvagnar séu notandavænir, einnig fyrir fólk í hjólastól, með hjól eða  barnavagn.- Ferðir séu tíðar þannig að ég verð ekki fyrri miklu tímatapi.- Biðstöðvar séu þannig að þær haldi vatni og vindi og séu þokkalega          viðhaldnar. Allt hitt óþarfa bruðl og pjatt má sleppa mín vegna. Þar má spara! Úrsúla Jünemann, kennari (hingað til ennþá notandi strætó)

Sumartími, er ekkert þarflegra að ræða um?

Nú finnst mér að okkar hæstvirta alþingi missir allt mitt álit. Hafa menn og konur ekkert þarflegra að ræða en hvort ætti að seinka klukkuna um einn tíma? Þetta minnir mig á þegar einhver ónefndur þingmaður sjálfstæðisflokksins var að leggja til frumvarp um hvort ætti að leyfa sölu áfengis í matvörubúðunum. Þetta gerðist þegar allt stóð í björtu báli eftir hruninu. Hafa menn núna virkilega ekki aðrar áhyggjur en þetta?

Fyrir utan það er þessi tillaga afar vitlaus. Til er fólk sem telst til svonefnda A- týpahópsins, þeir taka daginn snemma og vilja helst fara líka snemma í háttinn. B- týpurnar hins vegar vilja sofa fram eftir öllu og vaka langt fram á nótt. Ég tel mig tilheyra fyrri hópnum og mér þætti mjög óþægilegt að koma heim í myrkri sem skellur á klukkutíma fyrr. Þetta myndi hefta mig í að stunda útivist og garðyrkju á þeim tíma sem það væri ennþá hægt eftir vinnu.

Hvers eiga A- týpurnar að gjalda?

Vegtollar fyrir alveg óþarfa framkvæmdir

Ekki er oft hægt að tala um umferðateppu hér á landi. í mesta lagi gerist þetta á þeim fáum stórum umferðahelgum. Til hvers að fara í að leggja 2+2 akvegi? Erlent fólk brosir nú bara breitt þegar við hér á landi stynjum yfir "þungri umferð", það er allt annað og miklu verra vant.

Mér finnst að mínar skattpeningar eiga að fara í eitthvað annað en einhverja Vaðlaheiðagöng eða tvíbreiða akvegi. Og "hjól atvinnulífsins" þurfa ekki endilega að byrja að snúast þarna.

Vegtollar á hraðbrautum eiga bara rétt fyrir sér ef fólk á valkosti og getur kosið að fara aðrar leiðir, við tölum nú ekki um að það gæti notað almenningssamgöngur. Þessar valkostir eru bara ekki til staðar hér á landi.  

Friðarjól

Mér blöskraði um daginn þegar ég hlustaði á samtal 11 ára stráka í skólanum. Þar var auðvitað rædd hvað þeir vildu helst fá í jólagjöf. Leikfangabyssur af dýrustu og bestu gerð voru sérlega athyglisverðar. Nú spyr ég: Er ekki tími kominn að draga úr stríðsleikjunum og ræða við börnin hvað það þýðir að fara í stríð og drepa fólk? Við hér á landi höfum sem betur fer ekki þurft að þola þessar hörmungar sem fólk annar staðar í heiminum hefur þurft að þola og gerir enn.

Ég óska öllum friðarjól.

Geit í jólagjöf?

Í dag er mjög góð grein í Fréttablaðinu um umhverfismál og haft eftir Stefán Gíslason. Bent er m.a. á að val á vörunum sem við kaupum er mikilvægur punktur í umhverfishugsunum okkar. Hvaðan kemur varan? Hve margir kílómetrar hefur hún ferðast? Undir hvaða kringumstæðum var hún framleidd? Og hver stingur aðalhagnaðinn í vasann? Að vísu eru upplýsingar um sumt af þessu ekki alltaf að fá en með því að fleiri spyrja svona spurningar þegar þeir versla mun þetta kannski skána.

Ég ætla eins og Stefán að óska mér geit í jólagjöf eða brunn með góðu vatni sem ég reyndar mun kaupa handa fátækri fjölskyldu í þróunarlöndum. Hjá UNICEF er nefnilega hægt að kaupa slík gjafabréf. Ég sjálf á eiginlega allt og mig langa í ekkert sérstakt sem er hægt að kaupa fyrir peninga.

Vesalings Sigurjón!

Sigurjón Þ. Árnason fyrirverandi bankastjóri Landsbankans er krafist að greiða 37 milljarðar í skaðabætur. Vá! Þvílíkur tölur! En hvað hefur þessi maður afrekað í sína bankastjóratíð? Þegið himinháar greiðslur fyrir "ábyrgðarstarf", hefur haft aðgang að kjötkötlunum hinnar útvalda og hefur ábyggilega lagt vel til hlíðar fyrir "mögru árin". Nú er hann að væla: Hann myndi verða gjaldþrota ef þessar kröfur ganga eftir. Má hann ekki verða það eins og annað fólk sem hefur ekki unnið meira til saka en að trúa ruglið í bankastjórunum? Honum er ekki vorkunn!